เท้าความก่อน.... นางเอกของเรื่องคือชายหนุ่มที่ประสบอุบัติเหตุจนกลับไปอยู่ในร่างพระชายาขององค์รัชทายาทในยุคโบราณค่ะ ...ฉากที่เเปลมานี้เป็นฉากที่นางเอก(ชายหนุ่ม) ไปเที่ยวเหลาสุรา ... เชิญเสพได้ ^^
...
...
...
เพิ่งเดินพ้นประตู พลันรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมากะทันหัน จึงถามที่ตั้งของสุขาจากเสี่ยวเอ้อร์ จากนั้นก็วิ่งตื๋อไปที่นั่นทันที
เพราะเป็นเหลาสุราระดับสูง สุขานับว่าสะอาดอยู่บ้าง อาจเพราะจะป้องกันแขกตกลงไปในส้วม ข้างในจึงจุดตะเกียงน้ำมันไว้ ถึงจะส่องไม่ค่อยชัดเท่าไร แต่ยังดีกว่าไม่มี
ข้างในมีสหายคนหนึ่งยืนปลดทุกข์เล็กอยู่ ข้าก็หาได้ใส่ใจไม่ พอเข้าไปถึงก็เปิดปาก “สหาย ถอยๆ”
ที่ไหนได้คนผู้นั้นกลับไม่ยอมขยับ แต่หันมามองหน้าข้าแทน
ข้าชายตามองเขาแวบหนึ่งอย่างไม่ใส่ใจ หน้าตาคุ้นๆ พิกล ไม่รู้เคยเห็นที่ไหนมาก่อน เฮ่อ ช่างเถอะ ต่อให้รู้จักก็เป็นเรื่องตั้งแต่ชาติที่แล้ว อย่าไปคิดดีกว่า!
เขายังจ้องหน้าข้าไม่เลิก ข้าก็เลยก้มมองไอ้นั่นของเขา คิดในใจว่าก็ไม่เห็นใหญ่กว่าเราเท่าไร ทำมาเป็นวางก้าม
แต่... ข้าเป็นคนไม่ชอบมีเรื่องกับใคร เห็นเขาไม่ยอมหลบ ก็เลยยืนตรงข้างๆ นั่นเสียเลย และไม่สนด้วยว่าเขาจะจ้องหน้าข้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ปาดกระโปรงได้ก็ควักของออกมา แต่ควักแล้วควักเล่า ควักอยู่นานสองนานก็ยังควักอะไรออกมาไม่ได้สักอย่าง สมองพลันวาบขึ้นมา พริบตาเดียว เหงื่อเย็นเฉียบก็ไหลพลั่ก
จากนั้น หายเมาเป็นปลิดทิ้ง...
หางตากวาดมองไป คนผู้นั้นยังเอียงคอจ้องข้าไม่เลิก
สมองพลันขบคิดวิธีรับมือเร็วรี่...
1. แบบไม่รู้ไม่ชี้ ： ล้วงกระดาษฟางออกมาหลายๆ ใบ แล้วหันไปนั่งยองๆ ทำท่าเหมือนจะอึ ข้าไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะก้มลงมาดูว่าข้ามีหรือไม่มีกุ๊กไก่
2. แบบสุขุมลุ่มลึก : ผูกสายคาดเอวให้เรียบร้อยแล้วหมุนตัวเดินไป ข้าควักหรือไม่ควักไอ้นั่นออกมา หรือควักได้อะไรออกมา มันเกี่ยวอะไรกับเจ้ารึ?
3. แบบชักกระตุก : มองเขากลับไปด้วยแววตาเห็นใจ แล้วถาม “ยังไม่เสร็จหรือ? คงเป็นพวกฉี่ไม่สุดฉี่กะปริบกะปรอยกระมัง? เคยไปตรวจฉี่บ้างไหม?"
คุณชายสุขามองหน้าข้า ข้ามองกำแพง...
ในห้วงที่พูดไม่ออกบอกไม่ถูกนั้นเอง พลันมีเสียงตะโกนดังขึ้นที่นอกสุขา “พี่เก้า ท่านตกส้วมรึไง ทำไมยังไม่ออกมา”
ผ่านไปชั่วอึดใจ คุณชายสุขาที่อยู่ข้างๆ ก็ขานขึ้นเบาๆ “อ้อ ไปเดี๋ยวนี้”
จบคำก็ไม่มองข้าอีก เก็บนกเข้ากรงด้วยใบหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วก็หมุนตัวจากไป
ข้าระบายลมจากปากคำหนึ่ง ยังไม่ทันผูกสายคาดเอวก็รีบยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อก่อน เฮ่ออออ!
******** แปลไทย ลี หลินลี่ จากเรื่อง 《太子妃升职记》 ผู้แต่ง 鲜橙 (เซียนเฉิง) *******
ลิงค์อ่านต้นฉบับภาษาจีน http://www.qb5200.com/xiaoshuo/71/71626/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น