#ตอนความลับของตับหมู
หลังจากซานซานแต่งงานกับบอส ทุกวันก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข และกลายเป็นเพื่อนสนิทของเฟิงเยว่ มีวันหนึ่งทั้งสองพูดคุยเรื่อยเปื่อยไปถึงเรื่องเก่าๆ ซานซานรู้สึกว่าที่เธอมีชีวิตแบบนี้เป็นเพราะเฟิ่งเยว่ส่งตับหมูให้เธอกินทุกวัน ดังนั้นเลยบ่นขึ้นว่า “เป็นเพราะเธอส่งตับหมูมาให้ฉันกินทั้งเดือน ทำให้ฉันเดือดร้อนมาถึงทุกวันนี้”
เฟิงเยว่ทำหน้าแปลกใจ “ฉันส่งตับหมูให้เธอกินเดือนนึงที่ไหนกัน แค่ไม่กี่วันเท่านั้นแหละ”
ซานซาน “.....”
สักพักซานซานก็นึกออก พูดอย่างเคียดแค้นว่า “ทำเกินไปแล้ว เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะให้เขานอนในห้องหนังสือ คอยดูสิ”
เฟิงเยว่มองซานซานด้วยสายตาไม่แน่ใจ เธอรู้จักพี่ชายตัวเองดีที่สุด พี่ชายคนนี้เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวมาตั้งแต่เล็ก เธอยังไม่เคยเอาชนะเขาได้แม้แต่ครั้งเดียว แล้วซานซานจะไหวหรอ?
ท่ามกลางสายตาไม่แน่ใจของเฟิงเยว่ ซานซานพยักหน้าหงึกหงักอย่างมุ่งมั่นเต็มที่
เช้าวันถัดมา เฟิงเยว่โทรหาซานซาน “เป็นไงเป็นไง? เมื่อคืนพี่ชายฉันนอนห้องหนังสือรึเปล่า?” ยกโทษในความสอดรู้ของเธอเหอะ เพราะอาชีพคุณนายของเธอเป็นงานที่น่าเบื่อที่สุดในโลก
“อ๋อ...” ซานซานอึกอักอยู่นานค่อยตอบกลับมาตามสาย
“...ใช่”
“แล้วทำไมเสียงเธอถึงได้หมดเรี่ยวหมดแรงขนาดนี้”
“เอ่อ... ฉันต้องไปประชุมแล้ว แค่นี้นะ”
เฟิงเยว่อึ้งไปพักใหญ่ แต่ยังห้ามความอยากรู้ไม่ได้ เลยตัดสินใจโทรหาพี่ชายตัวเอง “ต้าเกอ(พี่ใหญ่) เมื่อวานนี้พี่... เอ่อ... ซานซานดูเหมือนจะโมโหน่าดู ทะเลาะกันรึเปล่า?”
“เปล่านี่” เสียงของคุณชายเฟิงสดชื่นแจ่มใสผิดปกติ
“เฮอะๆ” เฟิงเยว่หัวเราะแห้งๆ “ว่าแล้ว ซานซานยังบอกว่าจะให้พี่นอนห้องหนังสือด้วยซ้ำ เป็นไปได้ยังไง ฮาๆ”
“แต่เมื่อวานฉันนอนห้องหนังสือจริงๆ”
“หา?” เฟิงเย่อุทานตกใจ
คุณชายเฟิงทางปลายสายเหมือนกำลังหัวเราะเบาๆ “เปลี่ยนที่บ้างก็ดี ได้รสชาติไปอีกแบบ”
เฟิงเยว่งงเป็นไก่ตาแตก นอนห้องหนังสือได้รสชาติ? หนำซ้ำเสียงหัวเราะของต้าเกอก็แปลกๆ ชอบกล ขณะจะอ้าปากถามต่อ เสียงต้าเกอดังมาตามสายก่อนว่า “เธอโทรมาแต่เช้าเพื่อถามเรื่องนี้อ่ะนะ? ว่างมากรึไง? ฉันจะไปประชุมแล้ว แค่นี้นะ”
ประชุมอีกคนแล้ว? เฟิงเยว่วางโทรศัพท์ลงแบบงงๆ จากนั้นก็เดินไปดูลูก แต่ในใจยังไม่ยอมแพ้ง่ายๆ จึงโทรไปหาซานซานอีกครั้ง ซานซานก็ยังอึกๆอักๆ เหมือนเดิม แล้วก็วางหูไป
หลังจากวางสายของเฟิงเยว่ ซานซานก็ฟุบหน้ากับโต๊ะทำงานด้วยความเสียใจสุดซึ้ง โธ่เอ๊ย... เมื่อวานทำไมถึงคิดไม่ตกนะ ดันไปงัดข้อกับบอส แล้วเป็นไง... สุดท้าย...
สุดท้ายเมื่อคืนเจ้านายใหญ่ก็ไปนอนในห้องหนังสือจริงๆ แต่... เธอก็นอนห้องนั้นด้วย...
ซานซานนึกถึงเรื่องเมื่อคืน หน้าร้อนผ่าวไปถึงไหนๆ ทันใดนั้นเสียงเตือนsmsในมือถือก็ดังขึ้น ซานซานหยิบขึ้นมาดู ชื่อคนส่งsmsก็คือเจ้านายใหญ่ที่อ้างว่าวันนี้มีประชุมทั้งวัน...
‘ซานซาน คืนนี้ขังฉันไว้ในห้องครัวดีไหม’
#ตอนเสียงเรียกเข้า
หลังจากซานซานได้เป็นแฟนสาวของบอสอย่างเป็นทางการ มีอยู่วันจู่ๆ บอสก็พบว่าเสียงเรียกเข้าของตัวเองในมือถือของซานซาน เหมือนกับเสียงเรียกเข้าของผู้ชายคนอื่น!
บอสโมโหใหญ่ สั่งให้ซานซานเปลี่ยนให้ต่างจากคนอื่นทันที
ซานซานตอบบอสที่กำลังไฟลุกด้วยน้ำเสียงหวาดๆ ว่า “มือถือของฉันมีเสียงเรียกเข้าสองแบบ คือแบบผู้ชาย กับแบบผู้หญิง หรือบอสจะเป็นแบบที่สามล่ะ?”
ลี หลินลี่....ผู้แปล จากนิยายจีนเรื่อง 杉杉来吃 ผู้แต่ง 顾漫
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น